arsim jonuzi
2008-06-29 18:51:30 UTC
Â
http://www.alb-drejtesia.com/al/news.php?readmore=70
Â
Vetëizolimi â një zgjidhje e mirë
Â
Të veçuarit është të larguarit nga njerëzit, për një kohë të caktuar, për tâi ndërprerë punët e dynjasë për një kohë të shkurtër, që zemra të boshatiset nga shqëtësimet e kësaj dynjaje që nuk kanë të mbaruar kurrë, për tâu qetësuar nga mendimet e përditshme që nuk ndahen dhe të përmendurit e All-llahut me zemër të frikësuar e të nënshtruar dhe të mendosh në mrekullitë që All-llahu i Lartësuar i ka krijuar. All-llahu i Lartësuar në Kur`anin Famëlartë thotë: âAta të cilët besuan, zemrat e tyre qetësohen me përmendjen e All-llahut; pra, ta dini se me të përmendur All-llahun, zemrat stabilizohen!â (Kur`an, 13:28).
Këtë praktikë e gjejmë edhe tek Muhammedi alejhi selam gjatë përiudhës parapejgamberike, megjithëse shqetësimet e tij kishin një karaktër të veçantë që tek njerëzit e tjerë nuk gjenden, por shembullin e tij edhe ne mund ta marrim gjatë krizave dhe situatave të cilat janë të palakmueshme dhe që na shqetësojn në jetën tonë.
Kur Pejgamberit alejhi selam i afrohen të dyzetat dhe kur vrojtimet e tij për të kaluaren dhe të tashmen fillojnë tâia kthjellojnë mendjen, atëherë atij fillon tâi pëlqejë vetmia. Merrtë ushqim dhe ujë me vete dhe shkonte në shpellën Hira, në malin Nur, afro dy milje larg Mekes. Kohën e kalonte në ibadet dhe në përsiatje, për çdo gjë që e rrethonte, madje mendonte edhe për gjithsinë për të zbuluar se çfarë fshihej pas saj. Ãshtë e vërtëtë e madhe se çfarëdo transformimi, natyrisht shpirtëror, njeriu e përjeton pasi bën llogaritje të gjithanshme të jetës së vet, pra, për ta bërë këtë, duhet të izolohet ose të tërhiqet anash për një kohë të caktuar, sepse kështu e arrin përqëndrimin e plotë në përsiatje, i papenguar nga imtësirat e jetës se përditshme, nga njerëzit dhe problemet e tyre dhe nga brengat, të cilat, zakonisht të okupojnë në jetë.
Muslimanë të nderuar! Ajo që pata për qëllim ne këtë temë nuk është ikja nga përgjegjësitë e obligimet tona ne jetën e kësaj bote, përgjegjësi këto që na takojnë dhe janë fati ynë! Muslimanit nuk i përshtatet kjo gjendje e as që All-llahu i Madhërishëm e urdhëron vetëizolimin e mbylljen në vete, duke ikur si i frikësuar nga dynjaja që e rrethon, porse një izolim i shkurtër disaditësh është i dobishëm për mendjen dhe zemrën e njeriut!
Rregullimi i mendimeve ose shqyrtimi i problemeve dhe mënyra për tâi zgjidhur enigmat e tyre, është një metodë përfektë e të veçuarit për disa ditë, në anën tjetër, ibadeti (namazi, lexim Kur`ani, dhikri) ndaj All-llahut të Lartësuar është kulmi i rehatisë dhe i qetësisë së zemrës në problemet që na okupojnë në jetë...
Shkroi: Albulena BAJRAMI
http://www.alb-drejtesia.com/al/news.php?readmore=70
Â
Vetëizolimi â një zgjidhje e mirë
Â
Të veçuarit është të larguarit nga njerëzit, për një kohë të caktuar, për tâi ndërprerë punët e dynjasë për një kohë të shkurtër, që zemra të boshatiset nga shqëtësimet e kësaj dynjaje që nuk kanë të mbaruar kurrë, për tâu qetësuar nga mendimet e përditshme që nuk ndahen dhe të përmendurit e All-llahut me zemër të frikësuar e të nënshtruar dhe të mendosh në mrekullitë që All-llahu i Lartësuar i ka krijuar. All-llahu i Lartësuar në Kur`anin Famëlartë thotë: âAta të cilët besuan, zemrat e tyre qetësohen me përmendjen e All-llahut; pra, ta dini se me të përmendur All-llahun, zemrat stabilizohen!â (Kur`an, 13:28).
Këtë praktikë e gjejmë edhe tek Muhammedi alejhi selam gjatë përiudhës parapejgamberike, megjithëse shqetësimet e tij kishin një karaktër të veçantë që tek njerëzit e tjerë nuk gjenden, por shembullin e tij edhe ne mund ta marrim gjatë krizave dhe situatave të cilat janë të palakmueshme dhe që na shqetësojn në jetën tonë.
Kur Pejgamberit alejhi selam i afrohen të dyzetat dhe kur vrojtimet e tij për të kaluaren dhe të tashmen fillojnë tâia kthjellojnë mendjen, atëherë atij fillon tâi pëlqejë vetmia. Merrtë ushqim dhe ujë me vete dhe shkonte në shpellën Hira, në malin Nur, afro dy milje larg Mekes. Kohën e kalonte në ibadet dhe në përsiatje, për çdo gjë që e rrethonte, madje mendonte edhe për gjithsinë për të zbuluar se çfarë fshihej pas saj. Ãshtë e vërtëtë e madhe se çfarëdo transformimi, natyrisht shpirtëror, njeriu e përjeton pasi bën llogaritje të gjithanshme të jetës së vet, pra, për ta bërë këtë, duhet të izolohet ose të tërhiqet anash për një kohë të caktuar, sepse kështu e arrin përqëndrimin e plotë në përsiatje, i papenguar nga imtësirat e jetës se përditshme, nga njerëzit dhe problemet e tyre dhe nga brengat, të cilat, zakonisht të okupojnë në jetë.
Muslimanë të nderuar! Ajo që pata për qëllim ne këtë temë nuk është ikja nga përgjegjësitë e obligimet tona ne jetën e kësaj bote, përgjegjësi këto që na takojnë dhe janë fati ynë! Muslimanit nuk i përshtatet kjo gjendje e as që All-llahu i Madhërishëm e urdhëron vetëizolimin e mbylljen në vete, duke ikur si i frikësuar nga dynjaja që e rrethon, porse një izolim i shkurtër disaditësh është i dobishëm për mendjen dhe zemrën e njeriut!
Rregullimi i mendimeve ose shqyrtimi i problemeve dhe mënyra për tâi zgjidhur enigmat e tyre, është një metodë përfektë e të veçuarit për disa ditë, në anën tjetër, ibadeti (namazi, lexim Kur`ani, dhikri) ndaj All-llahut të Lartësuar është kulmi i rehatisë dhe i qetësisë së zemrës në problemet që na okupojnë në jetë...
Shkroi: Albulena BAJRAMI